18. Lyft augo og sjå deg ikring!Dei samlar seg alle ¬og kjem til deg.Så sant eg lever, ¬lyder ordet frå Herren,du skal ta dei på deg ¬som eit smykke,og binda dei om deg ¬som eit brurebelte.
19. No vert det for trongt for deg,det aude og snaue ¬og øydelagde landet.Og borte er dei ¬som ville tyna deg.
20. Dei born du fekk ¬då du var barnlaus,skal endå ein gong seia til deg:«Denne staden er meg ¬for trong.Flytt deg, så eg kan få bu her!»
21. Då skal du tenkja med deg:«Kven har født meg desse?Eg var barnlaus ¬og ufør til å føda,landlyst og bortdriven.Kven har fostra desse?Eg sat einsam att.Kvar kjem desse frå?»
22. Så seier Herren vår Gud:Sjå, eg lyfter mi hand ¬til teikn for folkeslagog reiser mitt merke for folka.Så kjem dei med sønene dine ¬i armen,og døtrene dine ber dei ¬på aksla.
23. Kongar skal vera fosterfedrar ¬for degog deira dronningar ¬barnfostrer.Dei skal kasta seg til jorda ¬for degog slikka støvet for dine føter.Då skal du skjøna ¬at eg er Herren,og at dei som set si von til meg,ikkje skal verta til skammar.
24. Kan nokon ta hærfang ¬frå ein krigar,kan fangar sleppa frå ¬ein valdsmann?
25. Ja, så seier Herren:Fangar skal takast ¬frå krigaren,og hærfang skal bergast ¬frå valdsmannen.Eg vil strida mot dei ¬som strider mot deg,og borna dine vil eg frelsa.
26. Eg lèt dei som trælka deg,eta sitt eige kjøtog drikka sitt blod ¬som druesaft.Og alle menneske skal skjønaat eg er Herren, din frelsar,Jakobs Veldige, din utløysar.