4. Eg er ikkje lenger harm.Men finn eg torn og tistel,då går eg til strid imot deiog brenner opp alt i hop,
5. – om dei då ikkje ¬søkjer vern hjå meg,og gjer fred,ja, gjer fred med meg.
6. I dagar som kjem ¬skal Jakob røta seg,Israel skal veksa og blømaog fylla heile verda med frukt.
7. Har vel Herren slege Israelsom han slo dei ¬som slo hans folk?Eller har Israel vorte drepesom drapsmennene åt folket ¬vart drepne?
8. Du tukta folketdå du skræmde det opp ¬og jaga det bort.Herren støytte det frå segmed sin sterke pustden dagen det storma frå aust.
9. Men såleis ¬skal Jakobs skuld sonast,og dette er fruktanår hans synd vert bortteken:Alle altarsteinane ¬skal han knusa,som når kalkstein vert knust.Asjera-pålane ¬og røykjelsesaltaraskal ikkje verta ståande.
10. Einsam ligg festningsbyen,ein folketom bustad, ¬aud som øydemarka.Der går kalvar og beiter,dei roar seg der og et ¬kvar kvist.
11. Når greinene turkar, ¬bryt ein dei av,kvinner kjem ¬og nører opp eld med dei.For dette er eit uvitug folk.Difor syner skaparen ¬dei inga medkjensle,han som laga dei, ¬er dei ikkje nådig.
12. Den dagen skal Herren ¬slå fruktene nedfrå den strøymande Storelv ¬til Egyptarbekken,og de, Israels søner,skal samlast inn, ein for ein.
13. Den dagen skal dei blåsa ¬i eit stort horn.Då kjem dei bortkomne ¬i Assyria heim attog dei som er spreidde i Egypt.Og dei skal tilbe Herrenpå det heilage fjellet ¬i Jerusalem.