10. Dei tek til ords og seier til deg:«Så er du òg vorten kraftlaus ¬som vi,no er vi alle like.
11. Du som var så stor og stolt,til dødsriket er du nedstøyttmed dine klingande harper.No ligg du på ei roten lege,mòl og makk er ditt teppe.»
12. Kor du er fallen frå himmelen,du strålande morgonstjerne,du son åt morgonroden!Kor du er slengd til jorda,du som la under deg folkeslag!
13. Det var du som tenkte ¬med deg:«Til himmelen vil eg stiga opp;høgt over Guds stjernerreiser eg min kongsstol.Eg tek sete på tingfjellet ¬lengst i nord.
14. Eg vil stiga opp ¬over dei høge skyerog gjera meg lik Den Høgste.»
15. Nei, til dødsriket ¬er du nedstøytt,lengst ned i den djupe hola.
16. Dei som ser deg, stirer på deg,undrast og seier:«Er dette den mannen ¬som skok jordaog fekk kongerike til å skjelva,