4. Då er det ingen annan utvegenn å siga i kne mellom fangareller å falla mellom dei drepne.Men med det har harmen hans ¬ikkje lagt seg,og enno retter han ut si hand.
5. Ve Assur, mitt vreideris!Min harme er staven ¬i hans hand.
6. Eg sende han ¬mot eit gudlaust folk,baud han fara mot det folk ¬eg var harm på,så han kan røva ¬og rana og plyndraog trakka det ned ¬som avfall i gata.
7. Men han har ikkje meint det såog gjer seg ikkje slike tankar.Nei, til å øyda står hans hugog til å rydja ut mange folk.
8. Han seier: ¬«Er ikkje mine stormennkongar alle saman?
9. Gjekk det ikkje Kalno ¬som Karkemisj?Gjekk det ikkje Hamat ¬som Arpad,og Samaria som Damaskus?
10. Når mi hand har nått til ¬dei rikader dei dyrka andre gudar,og der det var fleire gudebileteenn i Jerusalem og Samaria,