2. Dei driv småkårsfolk bort ¬frå rettenog tek frå dei verjelause ¬i mitt folkdet dei har rett på.Enkjene gjer dei ¬til sitt hærfang,og farlause plyndrar dei.
3. Men kva vil de gjera ¬på rekneskapsdagen,når stormveret kjem ¬langt bortanfrå?Kven vil de fly til etter hjelp,og kvar vil de gjera ¬av rikdomen dykkar?
4. Då er det ingen annan utvegenn å siga i kne mellom fangareller å falla mellom dei drepne.Men med det har harmen hans ¬ikkje lagt seg,og enno retter han ut si hand.
5. Ve Assur, mitt vreideris!Min harme er staven ¬i hans hand.
6. Eg sende han ¬mot eit gudlaust folk,baud han fara mot det folk ¬eg var harm på,så han kan røva ¬og rana og plyndraog trakka det ned ¬som avfall i gata.
7. Men han har ikkje meint det såog gjer seg ikkje slike tankar.Nei, til å øyda står hans hugog til å rydja ut mange folk.
8. Han seier: ¬«Er ikkje mine stormennkongar alle saman?
9. Gjekk det ikkje Kalno ¬som Karkemisj?Gjekk det ikkje Hamat ¬som Arpad,og Samaria som Damaskus?
10. Når mi hand har nått til ¬dei rikader dei dyrka andre gudar,og der det var fleire gudebileteenn i Jerusalem og Samaria,
11. skulle eg ikkje då ¬kunna gjera det samemed Jerusalem ¬og gudebileta dersom eg gjorde med Samaria ¬og gudane der?»
12. Men når Herren har fullført ¬alt sitt verkpå Sion-fjellet og i Jerusalem,då krev eg Assur-kongen ¬til rekneskapfor fylgjene ¬av hans hovmodige ferdog for trassen ¬i hans stolte augo.
13. For han har sagt:«Dette har eg gjort ¬med mi sterke hand,og i min visdom, for eg er klok.Eg sletta ut grenser ¬mellom folkeslagog plyndra skattane deira.I mitt velde ¬støytte eg fyrstar frå trona.
14. Mi hand greip etter rikdomen ¬åt folkasom ein grip etter eit fuglereir.Som ein samlar inn egg ¬når fuglen er flogen,har eg samla alle land på jorda.Det fanst ingen ¬som rørte ein vengeller opna nebben og peip.»
15. Briskar vel øksa seg ¬mot den som høgg,set saga seg over den ¬som sagar?Som om staven skulle svinga ¬han som lyfter han,og stokken lyfta han ¬som ikkje er av tre!