37. Babylon skal verta ei steinrøys,ein tilhaldsstad for sjakalar,ein stad til skræmsle og spott,der ingen kan bu.
38. Dei brøler alle som unge løverog knurrar som løveungar.
39. Når dei brenn av lyst,steller eg til eit drikkelag ¬for dei.Eg gjer dei så drukne ¬at dei sovnar;dei fell i ein evig svevn,som dei ikkje skal vakna or,lyder ordet frå Herren.
40. Eg fører dei til slakting ¬som lam,som verar og bukkar.
41. Å, at Sjesjak er slegen og teken,byen som var lovprist ¬på heile jorda!Å, at Babylon har vorteei skræmsle mellom folkeslaga!
42. Havet har stige ¬opp over Babylonia,og gøymt landet ¬med sine brusande bylgjer.
43. Byane der har vorte ei audn,eit turt og livlaust land.I dei held ingen til,ikkje eit menneske ferdast der.
44. Eg heimsøkjer Bel i Babylon;det som han har slukt,dreg eg ut or munnen hans.Folkeslag skal ikkje lengerkoma strøymande til han.Muren kring Babylon ¬er òg fallen.
45. Mitt folk, far ut or byen!Kvar og ein må berga livetfor Herrens brennande vreide.
46. Miss ikkje motet, ¬og ver ikkje reddenår rykte breier seg i landet,når det kjem éi tidend ¬det eine åretog ei anna året etter,når det rår vald og urett ¬på jorda,og herskar reiser seg ¬mot herskar.
47. Sjå, difor skal dagar komadå eg heimsøkjer gudebileta ¬i Babylonia,så heile landet vert ¬til skammar,og alle mennene ¬vert drepne og fell.