17. Herren, Allhærs Gud, ¬som planta deg,trugar deg no med ulukkefor det vonde ¬som Israels og Judas ættgjorde mot seg sjølve, ¬då dei ofra til Ba’alog såleis vekte min harme.
18. Herren gjorde det kjent ¬for meg,eg fekk vita om det;då synte du meg ¬deira gjerningar.
19. Eg hadde vore godtruen ¬som eit lamsom vert leitt til slakting.Eg visste ikkje at dei tenkte utvonde planar mot meg og sa:«Lat oss øydeleggja ¬både treet og fruktaog rydja han ut ¬or landet åt dei levande,så ingen nemner ¬namnet hans meir.»
20. Herre, Allhærs Gud, ¬du rettferdige domar,som granskar hjarta og nyrer,lat meg få sjå ¬at du tek hemn over dei;for eg har lagt mi sak i di hand.