23. Herre, eg veit at mennesketikkje sjølv rår for sin veg,og at ferdamannen ikkje sjølvkan styra sine steg.
24. Tukta meg, Herre, ¬men med måte,ikkje i vreide, ¬så du gjer meg til inkjes.
25. Renn harmen din ut ¬over folkeslagsom ikkje kjenner deg,over ætter ¬som ikkje kallar på deg.For dei har ete opp Jakob,ete han opp ¬og gjort ende på hanog lagt hans bustad i øyde.