9. Der eggja dei megog sette meg på prøve,
10. endå dei hadde sett ¬mine gjerningar i førti år.Difor fekk eg uvilje ¬mot denne ættaog sa: Dei fer alltid vilt ¬i sitt hjarta,dei kjenner ikkje mine vegar.
11. Så svor eg i min vreide:Dei skal aldri koma inn ¬til mi kvile!
12. Sjå til, brør, at ikkje nokon av dykk har eit vondt, vantruande hjarta, så han fell frå den levande Gud.
13. Set mot i kvarandre kvar dag så lenge det heiter «i dag», så ikkje nokon av dykk skal la seg dåra av synda og verta forherda.
14. For vi har fått del i Kristus. Lat oss berre heilt til enden halda fast på det grunnlaget som vi hadde i den fyrste tida.
15. Når det heiter:I dag, om de høyrer hans røyst,så gjer ikkje hjarto dykkar ¬hardesom den gongen dei trassa meg,
16. kven var det då som høyrde, men likevel var trassige? Var det ikkje alle dei som Moses hadde ført ut or Egypt?