10. Eg lèt det verta folksamt på dykk når heile Israels-ætta kjem. I byane skal det bu folk, og det som ligg i røys, skal byggjast opp att.
11. Eg lèt både folk og fe aukast hjå dykk. Dei skal veksa og aukast. Eg lèt det bu folk hjå dykk som i gamle dagar, og eg gjer vel imot dykk, meir enn i den fyrste tid. Då skal de sanna at eg er Herren.
12. Eg lèt menneske, mitt folk Israel, ferdast over dykk. Dei skal leggja deg, land, under seg, så du vert deira eigedom. Og du skal aldri meir gjera dei barnlause.
13. Så seier Herren Gud: Dei seier at du er ein menneskeetar som tek borna frå ditt eige folk.
14. Difor seier Herren Gud: Du skal ikkje eta menneske meir og ikkje ta borna frå folket ditt.
15. Eg lèt deg ikkje lenger høyra spottord frå andre folkeslag, og du skal ikkje måtta tola at folk hånar deg, når du ikkje meir tek borna frå folket ditt, lyder ordet frå Herren Gud.
16. Herrens ord kom til meg, og det lydde så:
17. Menneske, då israelittane budde i landet sitt, gjorde dei det ureint med sitt liv og sine gjerningar. Deira åtferd var for meg som ureinskapen hjå kvinna når ho har sine tider.
18. Så lét eg harmen min gå ut over dei fordi dei rende ut blod i landet og gjorde det ureint med avgudane sine.
19. Eg spreidde dei mellom folkeslaga; dei vart strøydde ut i landa. Eg dømde dei etter deira liv og gjerningar.
20. Men kva folk dei så kom til, vanæra dei mitt heilage namn. For det vart sagt om dei: «Dette er Herrens folk, og likevel laut dei fara ut or landet hans.»
21. Det gjorde meg vondt for mitt heilage namn, som israelittane hadde vanæra mellom folkeslaga dei kom til.
22. Difor skal du seia til israelittane: Så seier Herren Gud: Når eg grip inn, de israelittar, gjer eg det ikkje for dykkar skuld, men for mitt heilage namn skuld, som de har vanæra mellom dei folka de kom til.
23. Eg vil helga mitt store namn, som har vorte vanæra mellom folka, ja, som de vanæra mellom dei. Folkeslaga skal sanna at eg er Herren, seier Herren Gud, når eg midt imellom dykk, beint framfor augo deira, viser kor heilag eg er.
24. Eg hentar dykk frå folkeslaga, samlar dykk frå alle landa og fører dykk heim til dykkar eige land.
25. Og eg skvetter reint vatn på dykk, så de vert reine. For all ureinskapen som kjem frå dei mange avgudane, vil eg reinsa dykk.
26. Og eg vil gje dykk eit nytt hjarta og la dykk få ei ny ånd inni dykk. Eg vil ta steinhjarta ut or kroppen dykkar og gje dykk eit kjøthjarta i staden.
27. Min Ande vil eg gje inni dykk, og eg vil laga det så at de fylgjer mine føreskrifter og tek vare på mine lover, så de lever etter dei.
28. Då skal de få bu i det landet eg gav fedrane dykkar. De skal vera mitt folk, og eg vil vera dykkar Gud.
29. Eg friar dykk for all dykkar ureinskap. Så kallar eg fram kornet og gjer grøda stor; eg lèt ikkje hungersnaud koma over dykk.