8. Dei støyter deg ned i grava;midt uti havet skal du døylik folk som vert slegne i hel.
9. Vil du då seia at du er ein gud,andlet til andlet ¬med dine drapsmenn?Du er ingen gud, ¬men berre eit menneskei hendene på dine banemenn.
10. Som dei uomskorne ¬skal du døyfor handa åt framande.For eg har tala, ¬seier Herren Gud.
11. Herrens ord kom til meg, og det lydde så:
12. Menneske, set i med ein klagesong over kongen i Tyrus og sei til han: Så seier Herren Gud:Du var seglet på det fullkomne,full av visdom og venleik.
13. Du budde i Eden, Guds hage,og var dekt ¬med alle slag dyre steinar:rubin, topas og diamant,krysolitt, karneol og jade,safir, turkis og smaragd.Dine handtrommer og smykkevar innlagde med gull;dei vart lagaden dagen du vart fødd.
14. Eg gjorde deg til ein strålande, ¬vernande kjerub.Du var på det heilage ¬gudefjellet,og gjekk ikring ¬mellom glitrande steinar.
15. Frå den dagen du vart fødd,var du heil i di ferd,til dess det vart funne urett ¬hjå deg.
16. Din store handel ¬førte med segat du vart fylt av vald ¬og tok til å synda.Då dreiv eg deg bort ¬frå gudefjelletog gjorde ende på deg,du vernande kjerub,mellom dei glitrande steinane.
17. Din venleik ¬gjorde deg hovmodig,og fordi du var så strålande,øydde du din visdom.Då kasta eg deg til jordaog gav deg over til kongar,så dei kunne sjå på deg ¬med lyst.
18. Med all di skuld ¬og din urett i handelvanhelga du dine heilagdomar.Så sende eg eld imot deg,og han gjorde ende på deg.Eg lét deg verta til oske ¬på jordafor augo på alle som såg deg.