1. Herrens ord kom til meg, og det lydde så:
2. Menneske, sei til fyrsten i Tyrus: Så seier Herren Gud:Hovmodig er ditt hjartanår du seier: «Eg er ein gudog sit på eit gudesete ¬uti havet.»Du er berre eit menneske ¬og ikkje ein gud,likevel kjenner du deg ¬som ein gud.
3. Sjå, du er visare enn Daniel,ingen løyndom er duld for deg.
4. Med visdom og vit ¬har du vunne deg rikdom;i dine skattkammer ¬har du samla gull og sølv.
5. Med din store klokskap ¬i handelauka du din rikdom;men rikdomen ¬gjorde deg hovmodig.
6. Difor seier Herren Gud:Fordi du kjenner deg ¬som ein gud,
7. sjå, difor sender eg mot degframande folkeslag ¬som ikkje tek omsyn.Trass i din storslegne visdomdreg dei sverdet mot degog vanhelgar deg ¬i din strålande glans.
8. Dei støyter deg ned i grava;midt uti havet skal du døylik folk som vert slegne i hel.
9. Vil du då seia at du er ein gud,andlet til andlet ¬med dine drapsmenn?Du er ingen gud, ¬men berre eit menneskei hendene på dine banemenn.
10. Som dei uomskorne ¬skal du døyfor handa åt framande.For eg har tala, ¬seier Herren Gud.
11. Herrens ord kom til meg, og det lydde så:
12. Menneske, set i med ein klagesong over kongen i Tyrus og sei til han: Så seier Herren Gud:Du var seglet på det fullkomne,full av visdom og venleik.