1. Du skal setja i med ein klagesong over leiarane i Israel
2. og seia: Kva var mor di?Ei løvinne mellom løver;mellom ungløver låg ho ¬og fostra sine ungar.
3. Ein av ungane alte ho opp,og han vart ei retteleg ungløve.Han lærte å gå på rov,han åt opp menneske.
4. Folkeslag fekk høyra om han,og han vart fanga ¬i deira fallgrav.Dei sette naseringar på hanog førte han til Egypt.
5. Då løvinna såg ¬at ho venta til fåfengs,at all hennar von var ute,då tok ho ein annan ¬av ungane sineog gjorde han til ei ungløve.
6. Han gjekk der ¬mellom løvinnene,og det vart ei ungløve av han.Han lærte å gå på rov,han åt opp menneske.
7. Han skadde borgeneog la byane i øyde.Landet og alt som fanst der,stivna av redsle ¬når dei høyrde han brøla.
8. Folk frå landa rundt ikringsette då ut sine garn.Dei strekte dei ut over hanog fanga han i si fallgrav.
9. Dei sette han i bur,hadde naseringar på hanog førte han ¬til kongen i Babylon.Der sette dei han ¬i ei sterk festning,så ingen skulle høyra ¬brøla hans meirover Israels-fjella.
10. Mor di var eit vintre i hagen,planta attmed vatn.Treet bar frukt ¬og fekk mange greiner,fordi det hadde ¬rikeleg med væte.
11. Greinene vart så sterkeat dei kunne brukast ¬til styrarstavar.Høgt voks det opp mot skyene,lett synleg fordi det var så høgtog hadde så mange greiner.
12. Men treet vart rive opp ¬– i harme –og kasta til jorda.Austavinden turka ut frukta;jamvel dei sterke greinenevart rivne av og visna,og elden gjorde ende på dei.
13. No er det planta i øydemarka,i det turre, tyrstande landet.
14. Eld gjekk ut frå ei grein ¬på treetog øydde kvistene og frukta.Det har ikkje meir ¬noka sterk greinsom kan vera styrarstav. Dette skulle vera ein klagesong; og ein klagesong har det vorte.