15. Det kan henda at ein mann har to koner, ei som han elskar, og ei som han ikkje bryr seg om, og at han får søner med begge to, men den eldste er son til den han ikkje held av.
16. Når den tid kjem at han skal skifta det han eig, mellom sønene sine, må han ikkje gje son til den kona han elskar, dei rettar ein odelsgut har, til skade for den eldste som er son til den kona han ikkje bryr seg om.
17. Han skal kjennast ved den eldste, som er son til den kona han ikkje held av, og gje han dobbel arvelut av alt det han eig. For han er den fyrste frukt av hans manndom, og odelsretten høyrer han til.
18. Når ein mann har ein ustyrleg og trassig son, som ikkje vil høyra på far sin og mor si, og ikkje vil lyda dei endå dei tuktar han,