6. Den som kjem nær noko slikt, er urein heilt til kvelds, og han skal ikkje eta av dei heilage gåvene før han har lauga seg.
7. Når sola glader, er han rein. Sidan kan han eta av dei heilage gåvene, for det er maten hans.
8. Dyr som er sjølvdaude eller ihelrivne, skal han ikkje eta, for då vert han urein. Eg er Herren.
9. Dei skal halda seg etter det som eg har fastsett, så dei ikkje fører synd over seg og døyr fordi dei vanhelgar det som er heilagt. Eg er Herren, som helgar dei.
10. Ingen uvedkomande skal eta det som er heilagt. Den som held til hjå presten eller er leigekar hjå han, skal ikkje smaka det.
11. Men når ein prest kjøper ein træl for pengar, då kan trælen eta av det heilage. Like eins kan dei som er fødde i huset hans, eta av maten hans.
12. Når ei prestedotter gifter seg med ein mann som ikkje er av presteætt, må ho ikkje eta av dei heilage gåvene.
13. Men vert ho enkje eller skild frå mannen sin og ikkje har born, og ho så kjem attende til farshuset sitt, då kan ho eta av maten åt far sin liksom i ungdomen. Men ingen uvedkomande må eta av den maten.
14. Når ein mann av vanvare et noko heilagt, skal han gje presten vederlag og leggja til ein femtedel.
15. Prestane skal ikkje vanhelga dei heilage gåvene som israelittane gjev til Herren,
16. og såleis føra synd og skuld over folket, når dei et dei heilage gåvene deira. For eg er Herren, som helgar dei.
17. Herren tala til Moses og sa: