8. Men de skal krevja like mykje murstein av dei no som før; de skal ikkje slå av på talet. For dei er late; difor skrik dei: Vi vil av og ofra til guden vår.
9. Legg tungt arbeid på karane, så dei har nok å gjera og ikkje høyrer på alt lygnsnakket!»
10. Då gjekk futane og arbeidsformennene ut og sa til folket: «Så seier farao: Eg gjev dykk ikkje halm lenger.
11. Gå sjølve og finn dykk halm kvar de kan! Men de slepp ikkje med mindre arbeid.»
12. Då spreidde folket seg ut over heile Egypt og sanka halmstrå til å ha i leira.
13. Men futane dreiv dei og sa: «Gjer arbeidet dykkar ferdig, fullt dagsverk kvar dag, som då de fekk halm!»
14. Og arbeidsformennene som futane åt farao hadde sett over israelittane, fekk hogg. Futane sa til dei: «Kvifor har de korkje i går eller i dag gjort ferdig så mykje murstein som de skulle, som før?»
15. Då gjekk arbeidsformennene og klaga til farao og sa: «Kvifor fer du såleis med tenarane dine?
16. Vi får ikkje halm, og likevel seier dei at vi skal laga murstein. Og så får vi hogg, endå det er dine folk som har skulda.»
17. Men farao sa: «Late er de, late! Difor seier de: Vi vil av og ofra til Herren.
18. Gå no og arbeid! Halm får de ikkje, men mursteinen skal de koma med, det fastsette talet.»