11. Då sa Herren: «Kven er det som har gjeve mennesket munn? Kven er det som gjer mållaus eller døv, sjåande eller blind? Er det ikkje eg, Herren?
12. Gå no, så skal eg vera med deg når du talar, og læra deg kva du skal seia!»
13. Men han sa: «Å Herre, send ein annan, send kven du vil!»
14. Då vart Herren harm på Moses og sa: «Har du ikkje Aron, bror din, levitten? Eg veit at han kan tala. No kjem han og møter deg, og når han ser deg, vert han hjarteglad.
15. Han skal du tala til og leggja orda i munnen på. Så skal eg vera med både deg og han når de talar, og læra dykk kva de skal gjera.
16. Han skal tala til folket for deg. Såleis skal han vera munn for deg, og du skal vera som Gud for han.
17. Ta denne staven i handa; den skal du gjera teikna med!»
18. Så gjekk Moses heim att til Jetro, verfar sin, og sa: «No vil eg fara attende til frendane mine i Egypt og sjå om dei enno lever.» Jetro svara: «Far i fred!»
19. Medan Moses var i Midjan, sa Herren til han: «Ta ut og far attende til Egypt! For no er dei borte alle dei som leita etter deg og ville drepa deg.»
20. Så tok Moses kona si og sønene sine og sette dei på eit esel og fór attende til Egypt. Gudsstaven hadde han i handa.
21. Og Herren sa til Moses: «Når du kjem attende til Egypt, sjå då til at du gjer alle dei undera eg har gjeve deg makt til, så farao ser på! Men eg vil gjera han hard i hugen, så han ikkje lèt folket fara.
22. Då skal du seia til farao: Så seier Herren: Israel er son min, den eldste av sønene mine.
23. Eg seier til deg: Lat son min fara, så han kan tena meg! Men nektar du han å fara, vil eg slå i hel den eldste sonen din.»
24. Medan Moses var på vegen og stogga natta over ein stad, kom Herren imot han og ville drepa han.
25. Då tok Sippora ein kvass stein og skar av førehuda på son sin. Ho kom nær Moses mellom føtene og sa: «Du er meg ein blodbrudgom.»