2. Der synte Herrens engel seg for han i ein logande eld, som slo opp or ein klungerrunne. Han såg at runnen stod i ljos loge, men klungeren brann ikkje opp.
3. Då tenkte Moses med seg: «Eg vil bort og sjå dette underfulle synet, at klungeren ikkje brenn opp.»
4. Men då Herren såg at han kom bortåt og ville sjå, ropa han ut or klungerrunnen: «Moses, Moses!» Og han svara: «Ja, her er eg.»
5. Då sa Gud: «Kom ikkje nærare! Ta av deg skorne! For staden du står på, er heilag jord.»
6. Herren sa: «Eg er Gud åt far din, Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud.» Då løynde Moses andletet; for han våga ikkje å sjå på Gud.
7. Så sa Herren: «Eg har sett kor vondt folket mitt har det i Egypt, og høyrt korleis dei klagar over futane. Eg veit kva dei må lida.
8. Og eg har stige ned og vil fria dei frå egyptarane og føra dei opp frå dette landet til eit godt og vidt land, eit land som fløymer med mjølk og honning. Der bur kanaanearane og hetittane, amorittane og perisittane, hevittane og jebusittane.
9. For no har naudropet frå israelittane nått opp til meg, og eg har sett korleis egyptarane plagar dei.
10. Gå no du til farao med bod frå meg, og før folket mitt, israelittane, ut or Egypt!»
11. Men Moses sa til Gud: «Kven er vel eg? Kan eg gå til farao og føra israelittane ut or Egypt?»