14. Så lenge eg lever, må du visa den same godhug for meg som Herren. Og når eg døyr,
15. så ta aldri godviljen din frå ætta mi! Når Herren har rudt ut alle Davids fiendar frå jorda,
16. gjev då at Jonatans namn ikkje vert utrudt, men får leva saman med Davids ætt! Gjev Herren må ta hemn over Davids fiendar!»
17. Så gjorde Jonatan endå ein gong eiden sin til David, fordi han heldt av han; han hadde David inderleg kjær.
18. Sidan sa Jonatan til han: «I morgon er det nymånedagen, og dei kjem til å sakna deg når dei ser at plassen din er tom.
19. Men i overmorgon vil dei sakna deg endå meir. Då skal du gå til den staden der du gøymde deg den dagen ugjerninga skulle gjerast, og setja deg attmed steinrøysa der.
20. Så skal eg skyta tre piler den vegen, som om eg skaut til måls,
21. og senda guten min av stad for å finna pilene. Seier eg då til guten: Pilene ligg hitanfor deg, henta dei! så kan du koma fram. Då kan du vera trygg; så sant Herren lever, det er ingen fare.