7. Då sa han: «Sola står enno høgt. Det er for tidleg å samla buskapen. Lat småfeet få drikka, og gå så og gjæt!»
8. «Nei,» svara dei, «det kan vi ikkje før alle flokkane er samla, og gjætarane har velt steinen av brunnen. Då skal vi gje småfeet vatn.»
9. Medan han endå stod og tala med dei, kom Rakel med buskapen åt faren; for det var ho som gjætte.
10. Då Jakob fekk sjå Rakel, dotter til Laban, morbror sin, og småfeet hans, gjekk han fram, velte steinen av brunnen og lét buskapen til morbroren få drikka.
11. Så kyste han Rakel, og gråten tok han.
12. Jakob fortalde henne at han var i slekt med far hennar, og at han var son til Rebekka. Då sprang Rakel heim og sa dette til far sin.