21. Sidan grov dei ein annan brunn. Men då det vart strid om den òg, kalla Isak han Sitna.
22. Han flytte bort derifrå og grov endå ein brunn. Den vart det ingen strid om. Difor kalla Isak han Rehobot og sa: «No har Herren gjort det romsleg for oss, så vi kan verta mange i landet.»
23. Frå Rehobot fór Isak til Be’er-Sjeba.
24. Same natta synte Herren seg for han og sa:«Eg er Gud åt Abraham, ¬far din.Ver ikkje redd, ¬for eg er med deg!Eg vil velsigna degog gjera ætta di storfor Abraham, min tenar, ¬skuld.»