18. Han sa: «Deg vil eg gjeKanaan til arv og eige.»
19. Då dei endå var få i landet,ein liten flokk av innflyttarar,
20. vandra dei frå folk til folk,frå det eine riket til det andre.
21. Men han lét ingen få trælka dei,han tukta kongar ¬for deira skuld:
22. «Rør ikkje dei som eg har salva,gjer ikkje vondt ¬mot mine profetar!»
23. Syng for Herren, all jorda,forkynn frå dag til dag ¬hans frelse!
24. Fortel mellom folkeslag ¬om hans herlegdom,mellom alle folk ¬om hans under!
25. Ja, stor og høglova er Herren,meir ageleg enn alle gudar.
26. Alle gudane åt folka ¬er ingenting verde.Det var Herren ¬som skapte himmelen.
27. Høgd og herlegdom ¬er framføre han,makt og glede ¬på hans heilage stad.
28. Gjev Herren ære og makt,gjev han ære og makt, ¬de folkeætter!
29. Gjev Herren den ære ¬hans namn skal ha,stig fram for han ¬med offergåver!Bøy dykk for Herrenog tilbed han i heilagt skrud!
30. Skjelv for hans åsyn, ¬all jorda!Fast står verda, ¬ho kan ikkje rikkast.
31. Himmelen skal gleda seg,jorda skal jubla;dei skal fortelja mellom folka:Herren er konge.
32. Havet og alt som i det er, ¬skal brusa.Marka og alt det ho ber, ¬skal jubla,
33. kvart tre i skogen ¬skal ropa av fryd.Dei skal ropa for Herren,som kjem ¬og vil døma jorda.
34. Pris Herren, for han er god,hans miskunn varer til evig tid!