1. Når det gjeld det de skreiv om, så er det godt for ein mann at han ikkje rører ei kvinne.
2. Men for at de ikkje skal driva hor, skal kvar mann ha si kone og kvar kvinne sin mann.
3. Mannen skal gjera sin skyldnad mot kona, og like eins kona mot mannen.
4. Kona rår ikkje over sin eigen kropp, men mannen. Like eins rår ikkje mannen heller over sin eigen kropp, men kona.
5. Hald dykk ikkje frå einannan utan at de har vorte samde om det, for ei tid, så de kan leva i bøn. Kom så saman att, for at Satan ikkje skal freista dykk, av di de ikkje kan vera fråhaldande.
6. Dette er meint som eit løyve, ikkje som eit påbod.
7. Eg skulle ynskja at alle var som eg. Men kvar har si eiga nådegåve frå Gud, den eine så, den andre så.
8. Til dei ugifte og til enkjene seier eg: Det er godt for dei om dei vert verande som eg.
9. Men kan dei ikkje vera fråhaldande, så får dei gifta seg. For det er betre å gifta seg enn å brenna av lyst.
10. Dei som er gifte, byd ikkje eg, men Herren: Ei kone skal ikkje skilja seg frå mannen sin.
11. Men om ho skil seg, skal ho leva ugift, eller semjast med mannen. Og ein mann skal ikkje skilja seg frå kona si.
12. Til dei andre seier eg – dette er mine ord, ikkje Herrens: Om ein kristen bror har ei vantruande kone, og ho samtykkjer i å bu saman med han, skal han ikkje skilja seg frå henne.