Spreuken 13:1-15 Statenvertaling (SV1750)

1. Een wijs zoon hoort de tucht des vaders; maar een spotter hoort de bestraffing niet.

2. Een ieder zal van de vrucht des monds het goede eten; maar de ziel der trouwelozen het geweld.

3. Die zijn mond bewaart, behoudt zijn ziel; maar voor hem is verstoring, die zijn lippen wijd opendoet.

4. De ziel des luiaards is begerig, doch er is niets; maar de ziel der vlijtigen zal vet gemaakt worden.

5. De rechtvaardige haat leugentaal; maar de goddeloze maakt zich stinkende, en doet zich schaamte aan.

6. De gerechtigheid bewaart den oprechte van weg; maar de goddeloosheid zal den zondaar omkeren.

7. Er is een, die zichzelven rijk maakt, en niet met al heeft, en een, die zichzelven arm maakt, en heeft veel goed.

8. Het rantsoen van ieders ziel is zijn rijkdom; maar de arme hoort het schelden niet.

9. Het licht der rechtvaardigen zal zich verblijden; maar de lamp der goddelozen zal uitgeblust worden.

10. Door hovaardigheid maakt men niet dan gekijf; maar bij de beradenen is wijsheid.

11. Goed, van ijdelheid gekomen, zal verminderd worden; maar die met de hand vergadert, zal het vermeerderen.

12. De uitgestelde hoop krenkt het hart; maar de begeerte, die komt, is een boom des levens.

13. Die het woord veracht, die zal verdorven worden; maar wie het gebod vreest, dien zal vergolden worden.

14. Des wijzen leer is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.

15. Goed verstand geeft aangenaamheid; maar de weg der trouwelozen is streng.

Spreuken 13