30. (41:21) Onder hem zijn scherpe scherven; hij spreidt zich op het puntachtige, als op slijk.
31. (41:22) Hij doet de diepte zieden gelijk een pot; hij stelt de zee als een apothekerskokerij.
32. (41:23) Achter zich verlicht hij het pad; men zou den afgrond voor grijzigheid houden.