30. ဤသို့မိန့်တော်မူခြင်းမှာ သူတို့က “ကိုယ်တော်ကို ညစ်ညူးသောနတ်ပူးနေသည်”ဟု ပြောဆိုကြသောကြောင့်ဖြစ်၏။
31. ထိုအခါ ကိုယ်တော်၏မယ်တော်နှင့်ညီတော်တို့သည် ရောက်လာပြီး အပြင်၌ရပ်လျက် လူလွှတ်၍ ကိုယ်တော်ကိုခေါ်ကြ၏။
32. လူထုပရိသတ်တို့သည် ကိုယ်တော်၏ပတ်လည်၌ ထိုင်နေကြ၍ ကိုယ်တော်အား “ကိုယ်တော်၏မယ်တော်၊ ညီတော်နှင့် နှမတော်တို့သည် ကိုယ်တော်ကိုရှာလျက် အပြင်၌ရှိကြပါသည်”ဟု လျှောက်ကြ၏။
33. ကိုယ်တော်ကလည်း “မည်သူသည် ငါ့အမိနှင့်ငါ့ညီများဖြစ်သနည်း”ဟု သူတို့အား ပြန်၍မိန့်တော်မူ၏။
34. ထို့နောက် မိမိပတ်လည်၌ ဝိုင်းရံလျက်ထိုင်နေသောသူများကို ပတ်ပတ်လည်ကြည့်ရှုတော်မူ၍ “ကြည့်ရှုလော့။ ဤသူတို့သည် ငါ့အမိနှင့်ငါ့ညီများပေတည်း။
35. အကြောင်းမူကား ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကိုဆောင်ရွက်သောသူသည် ငါ့ညီ၊ ငါ့နှမ၊ ငါ့အမိ ဖြစ်၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။