တ​မန်​တော်​ဝတ္ထု 27:11-20 Myanmar Standard Bible (MSB)

11. သို့​သော် တပ်​မှူး​သည် ပေါ​လု​ပြော​ဆို​သော​စ​ကား​ထက် ရေ​ယာဉ်​မှူး​နှင့်​သင်္ဘော​ပိုင်​ရှင်​တို့​ကို ပို​၍​ယုံ​၏။

12. ထို​ဆိပ်​ကမ်း​သည်​လည်း ဆောင်း​ခို​ရန်​မ​သင့်​လျော်​သော​ဆိပ်​ကမ်း​ဖြစ်​သော​ကြောင့် အ​များ​စု​က ထို​ဆိပ်​ကမ်း​မှ​ရွက်​လွှင့်​ပြီး ဖြစ်​နိုင်​လျှင် အ​နောက်​တောင်​နှင့် အ​နောက်​မြောက်​သို့​မျက်​နှာ​မူ​သည့် က​ရေ​တေ​ကျွန်း​၏​ဖိ​နိတ်​ဆိပ်​ကမ်း​သို့ တစ်​နည်း​နည်း​ဖြင့်​သွား​၍ ဆောင်း​ခို​မည်​ဟု ဆုံး​ဖြတ်​ကြ​၏။

13. တောင်​လေ​ဖြည်း​ညင်း​စွာ​တိုက်​ခတ်​လာ​သော​အ​ခါ သူ​တို့​သည် အ​ကြံ​အ​စည်​အောင်​မြင်​ပြီ​ဟု​ထင်​မှတ်​လျက် ကျောက်​ဆူး​ကို​နုတ်​ပြီး​လျှင် က​ရေ​တေ​ကျွန်း​၏​ကမ်း​ခြေ​ကို​ကပ်​၍ ရွက်​လွှင့်​ကြ​၏။

14. သို့​သော် မ​ကြာ​မီ​အ​တွင်း ဥ​ရု​က​လု​ဒုန်​ဟု​ခေါ်​သည့် လေ​မုန်​တိုင်း​သည် ကုန်း​တွင်း​ပိုင်း​မှ တိုက်​ခတ်​လာ​လေ​၏။

15. သင်္ဘော​သည် လေ​မုန်​တိုင်း​မိ​သ​ဖြင့် လေ​ကို​ဆန်​၍​မ​သွား​နိုင်​သော​ကြောင့် ငါ​တို့​သည် လက်​လျှော့​၍ လေ​တိုက်​ရာ​သို့ မျော​ပါ​သွား​ကြ​၏။

16. က​လော​ဒေ​ဟု​ခေါ်​သော ကျွန်း​ငယ်​တစ်​ကျွန်း​၏​လေ​ကွယ်​ရာ​သို့ ရောက်​ကြ​သော​အ​ခါ အ​သက်​ကယ်​လှေ​ကို ခက်​ခဲ​စွာ​ဖြင့် ပြန်​လည်​ထိန်း​သိမ်း​နိုင်​ခဲ့​ကြ​၏။

17. သူ​တို့​သည် ထို​လှေ​ကို သင်္ဘော​ပေါ်​တင်​ပြီး​လျှင် သင်္ဘော​ကို​ခိုင်​ခံ့​စေ​ရန် ကြိုး​ဖြင့်​ပတ်​စည်း​ကြ​၏။ ဆိ​တစ်​သဲ​သောင်​ပေါ်​၌ သောင်​တင်​မည်​ကို စိုး​ရိမ်​သော​ကြောင့် ရွက်​ကို​လျှော​ချ​လျက် လေ​တိုက်​ရာ​သို့ မျော​ပါ​သွား​ကြ​၏။

18. ငါ​တို့​သည် လေ​မုန်​တိုင်း​ဒဏ်​ကို ပြင်း​စွာ​ခံ​ရ​သ​ဖြင့် နောက်​တစ်​နေ့​တွင် လူ​တို့​သည် ကုန်​ပစ္စည်း​များ​ကို သင်္ဘော​ပေါ်​မှ ပစ်​ချ​ကြ​၏။

19. သုံး​ရက်​မြောက်​သော​နေ့​တွင် သင်္ဘော​၏​ကုန်​တင်​ကုန်​ချ​ပစ္စည်း​များ​ကို​ပင် မိ​မိ​တို့​လက်​ဖြင့်​ယူ​၍ ပစ်​ချ​ကြ​၏။

20. ရက်​ပေါင်း​များ​စွာ နေ​နှင့်​ကြယ်​များ​ကို​မ​တွေ့​ရ​ချေ။ မုန်​တိုင်း​သည်​လည်း အ​ရှိန်​မ​လျော့​ဘဲ တိုက်​ခတ်​လျက်​ရှိ​သ​ဖြင့် နောက်​ဆုံး​တွင် ငါ​တို့​လွတ်​မြောက်​မည်​ဟူ​သော​မျှော်​လင့်​ချက်​ရှိ​သ​မျှ​သည် ပျောက်​ကွယ်​သွား​ခဲ့​လေ​၏။

တ​မန်​တော်​ဝတ္ထု 27