21. သို့ရာတွင် သူတို့ကို မလိုက်လျောပါနှင့်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူတို့ထဲမှ လူလေးဆယ်ကျော်တို့သည် သူ့ကိုချောင်းမြောင်းနေကြပါသည်။ သူတို့သည် ပေါလုကိုမသတ်ရမချင်း မစားမသောက်ရန် ကျိန်ဆိုထားကြပါသည်။ ယခုပင် သူတို့သည် အသင့်ရှိလျက် အရှင်၏သဘောတူချက်ကို စောင့်နေကြပါသည်”ဟု လျှောက်လေ၏။
22. ထိုအခါ တပ်မှူးကြီးက “ဤအရာများကို ငါ့အား သင်ပြောပြကြောင်း မည်သူ့ကိုမျှ မပြောနှင့်”ဟု အမိန့်ပေးပြီးလျှင် ထိုလူငယ်ကို ပြန်လွှတ်လိုက်လေ၏။
23. ထို့နောက် တပ်မှူးကြီးသည် တပ်မှူးနှစ်ဦးကိုခေါ်၍ “ညကိုးနာရီအချိန်၌ ဆီဇာရီးယားမြို့သို့သွားရန် စစ်သားနှစ်ရာ၊ လှံတပ်သားနှစ်ရာနှင့် မြင်းတပ်သားခုနစ်ဆယ်တို့ကို ပြင်ဆင်ကြလော့။
24. ပေါလုစီးနင်းရန် တိရစ္ဆာန်များကိုလည်း အသင့်ပြင်ထားလျက် သူ့ကို ဘုရင်ခံဖေလဇ်မင်းထံ ဘေးကင်းစွာပို့ဆောင်လော့”ဟု မှာကြားလေ၏။
25. ထို့နောက် စာကို ဤသို့ရေးပို့လိုက်လေ၏။
26. “ကလောဒိလုသိသည် မြတ်သောဘုရင်ခံဖေလဇ်မင်းကို နှုတ်ခွန်းဆက်သလိုက်ပါသည်။
27. ဂျူးလူမျိုးတို့သည် ဤသူကိုဖမ်းဆီး၍ သတ်မည်ပြုစဉ် သူသည် ရောမနိုင်ငံသားဖြစ်ကြောင်း ကြားသိရသဖြင့် အကျွန်ုပ်သည် စစ်သားများနှင့်အတူသွား၍ သူ့ကို ကယ်ခဲ့ပါသည်။
28. သူတို့သည် မည်သည့်ပြစ်မှုဖြင့် သူ့ကိုစွဲဆိုကြကြောင်းသိလို၍ သူတို့၏တရားလွှတ်တော်ထံသို့ သူ့ကိုခေါ်ဆောင်သွားခဲ့ရာ