34. သင်တို့စကားသံကို ထာဝရဘုရားကြား၍မျက်တော်ထွက်လျက်၊
35. သူတို့ဘိုးဘေးတို့အားငါပေးမည်ဟု ငါကျိန်ဆိုသောပြည်ကောင်းကို၊ ယေဖုန္နာ၏သားကာလက်မှတပါး၊ ဤဆိုးသောလူမျိုးတစုံတယောက်မျှ ဆက်ဆက်မမြင်ရ။
36. ထိုသူသည် ထာဝရဘုရားနောက်တော်သို့ လုံးလုံးလိုက်သောကြောင့်မြင်ရ၏။ သူနင်းသောပြည်ကို သူမှစ၍သူ၏သားမြေးတို့အားငါပေးမည်ဟု ကျိန်ဆိုတော်မူ၏။
37. သင်တို့အတွက် ထာဝရဘုရားသည် ငါ့ကိုလည်းအမျက်တော်ထွက်၍၊ သင်သည်ထိုပြည်သို့မဝင်စားရ။
38. သင့်လက်ထောက် နုန်၏သားယောရှုသည်ဝင်စားရမည်။ သူသည် ဣသရေလအမျိုးသား အမွေခံစေမည့်သူဖြစ်သောကြောင့်၊ သူ့ကိုအားပေးလော့။
39. ရန်သူလုယူရာဖြစ်မည်ဟု သင်တို့ဆိုသောသူငယ်များ၊ ထိုအခါ ကောင်းမကောင်းကို ပိုင်းခြားမသိနိုင်သေးသော သားသမီးများတို့သည် ထိုပြည်ကို ဝင်စား၍၊ ငါပေးသည်အတိုင်းသိမ်းယူကြလိမ့်မည်။
40. သင်တို့မူကား၊ လှည့်၍ဧဒုံပင်လယ်လမ်းဖြင့် တောသို့ခရီးသွားကြဦးလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
41. သင်တို့ကလည်း၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် ထာဝရဘုရားကိုပြစ်မှားမိပါပြီ။ အကျွန်ုပ်တို့ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားမှာထားတော်မူသမျှအတိုင်း၊ ယခုသွား၍ စစ်တိုက်ပါမည်ဟု ငါ့အားလျှောက်ဆိုလျက်၊ လူအပေါင်းတို့သည် လက်နက်စွဲကိုင်လျက်၊ တောင်ပေါ်သို့တက်ခြင်းငှါ အသင့်နေကြ၏။
42. ထာဝရဘုရားကလည်း၊ တက်၍မတိုက်ကြနှင့်။ သင်တို့ဘက်၌ငါမရှိ။ တိုက်လျှင် ရန်သူရှေ့မှာရှုံးရကြလိမ့်မည်ဟု သင်တို့အားဆင့်ဆိုရမည်အကြောင်း၊ ငါ့အားမိန့်တော်မူသည်အတိုင်း၊
43. ငါဆင့်ဆိုသော်လည်း သင်တို့သည်နားမထောင်၊ ထာဝရဘုရား၏ အမိန့်တော်ကိုငြင်းဆန်၍ ခိုင်ခံ့သောစိတ်နှင့် တောင်ပေါ်သို့တက်ကြ၏။
44. ထိုအခါတောင်ပေါ်မှာရှိနှင့်သော အာမောရိအမျိုးသားတို့သည် သင်တို့တဘက်၌ထွက်လာလျက်၊ ပျားများအုံ၍လိုက်သကဲ့သို့ သင်တို့ကိုလိုက်၍၊ စိရအရပ်၊ ဟောမာမြို့တိုင်အောင်ဖျက်ဆီးကြ၏။
45. သင်တို့သည်လည်းပြန်လာ၍ ထာဝရဘုရားရှေ့တော်၌ ငိုကြွေးကြ၏။ သို့သော်လည်း သင်တို့စကားကို ထာဝရဘုရား နားထောင်နားယူတော်မမူ။
46. ထိုကြောင့် ကာဒေရှအရပ်၌အရင်နေသကဲ့သို့ ကြာမြင့်စွာနေပြန်ရကြ၏။