6. သူတို့ချဉ်းကပ်လာသောအခါ၊လူအပေါင်း တို့သည် ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်ကြကုန်၏။လူတိုင်း၏မျက်နှာတွင်သွေးမရှိတော့ပေ။
7. ကျိုင်းကောင်တို့သည်စစ်သူရဲများသဖွယ် တိုက်ခိုက်ကြ၏။စစ်သည်တပ်သားများသဖွယ်မြို့ရိုးများကို တက်ကြ၏။သူတို့အားလုံးပင်ရှေ့သို့တည့်မတ်စွာ ချီတက်လျက်နေကြ၏။မိမိတို့၏လမ်းကိုမပြောင်းမလွှဲကြ။
8. အချင်းချင်းတစ်ကောင်နှင့်တစ်ကောင် အနှောင့်အယှက်လည်းမဖြစ်စေကြ။သူတို့ခံတပ်များကိုဖြတ်၍ပျံသန်း ကြသော်လည်း၊ သူတို့အားအဘယ်သူမျှမဆီးမတားနိုင် ကြ။
9. သူတို့သည်မြို့ရှိရာသို့ပြေးကြ၏။မြို့ရိုးများကိုကျော်၍အိမ်များပေါ်သို့တက် ပြီးလျှင် သူခိုးသဖွယ်ပြူတင်းပေါက်များမှဝင်ကြ၏။
10. သူတို့ချဉ်းကပ်လာချိန်၌မြေငလျင်လှုပ် လေ၏။မိုးကောင်းကင်သည်လည်းတသိမ့်သိမ့်တုန်၍ သွားလေ၏။နေနှင့်လသည်မှောင်မိုက်လျက်နေကာကြယ် တာရာ များသည်လည်းမထွန်းမလင်းကြတော့ချေ။
11. ထာဝရဘုရားသည်မိမိတပ်မတော်ကို မိုးကြိုးသံနှင့် တူသည့်အသံဖြင့်အမိန့်ပေးတော်မူ၏။ကိုယ်တော်၏အမိန့်တော်ကိုနာယူကြသူ စစ်သည်တပ်သားများသည်၊အရေအတွက်အားဖြင့်များ၏။ တန်ခိုး ကြီးကြ၏။ထာဝရဘုရားတရားစီရင်တော်မူရာ နေ့ရက်ကာလသည်အဘယ်မျှကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းပါသနည်း။ထိုနေ့ရက်ကာလကိုအဘယ်သူ လွန်မြောက်နိုင်ပါမည်နည်း။