7. ငါတို့၏မင်းညီမင်းသားများသည်ညစ်ညမ်း မှုမရှိ။ မိုးပွင့်ကဲ့သို့ဖြူစင်သန့်ရှင်းကြ၏။သူတို့သည်အသားအရည်စိုပြေ ကျန်းမာလျက်ခွန်အားတောင့်တင်းသန်မာကြကုန်သည်။
8. ယခုအခါသူတို့၏အရုပ်အဆင်းသည် မည်းနက်လျက်မျိုးမည်မပေါ်ဘဲလမ်းများပေါ်တွင်လဲ၍ သေနေရကြ၏။သူတို့အသားအရည်မှာသစ်သားသဖွယ်ခြောက်ကပ်လျက်အရိုးများပေါ်တွင်တွန့်လိမ်၍ နေလေပြီ။
9. စစ်ပွဲတွင်ကျဆုံးသေကြေရသူတို့သည် အစာရေစာပြတ်၍ဆက်လက်အသက်မရှင်နိုင်တော့ဘဲတဖြည်းဖြည်းငတ်မွတ်သေဆုံးသူများထက် သာ၍ကောင်းသေးသည်။