13. „Грлото нивно – отворен гроб; со јазиците свои мамат; под јазиците нивни – змиски отров,
14. устата нивна е полна со клетва и горчина.
15. Нозете нивни им се брзи за пролевање крв;
16. пустошење и маки по нивните патишта;
17. тие не го познаа патот на мирот.
18. Страв Божји нема пред очите нивни.“
19. Знаеме дека сѐ она, за што зборува Законот, се однесува на оние, што се под Законот, за да се затвори секоја уста, и така целиот свет да стане виновен пред Бога,
20. зашто преку делата на Законот пред Него нема да биде оправдан никој; бидејќи преку Законот се познава гревот.
21. А сега независно од Законот се јави Божјата праведност, посведочена од Законот и од Пророците.
22. Божјата праведност преку верата во Исус Христос е во сите и врз сите оние што веруваат. Зашто нема разлика,
23. сите згрешија и лишени се од славата Божја.
24. Но ќе бидат оправдани преку дар, со Божјата благодат, а преку откупот во Исус Христос.
25. Него Бог Го постави со крвта Своја да биде жртва за помирување преку верата, за да ја покаже Својата праведност во опростувањето на поранешните гревови, во времето на Божјото долготрпение,
26. за да ја покаже Својата праведност во сегашно време, дека е Тој справедлив и дека го оправдува секого што верува во Исус.
27. Каде е, пак, пофалбата? Таа е исклучена. Според кој закон? Дали според оној на делата? Не, туку според законот на верата.