19. И ги посипаа главите свои со пепел и со плачење викаа и велеа: ,Тешко, тешко тебе, граде голем со чии скапоцености се обогатија сите што имаа кораби по море; зашто за еден миг запусте!‘
20. Весели се поради тоа, небо, и вие светии и апостоли и пророци, зашто Бог ги заштити вашите права!
21. Тогаш еден силен ангел подигна еден камен, голем како воденички камен, па го фрли во морето и рече: ,Со такво бучење ќе биде сринат Вавилон, големиот град, и ќе го нема веќе!‘