3. Неразумните ги зедоа светилките свои, но не понесоа со себе масло;
4. а мудрите, заедно со светилките свои, зедоа во садовите и масло;
5. и бидејќи младоженецот се забави, сите задремаа и заспаа.
6. А на полноќ се чу викање: ‚Еве, младоженецот, доаѓа, излезете да го пресретнете!‘
7. Тогаш сите тие девојки станаа и ги приготвија своите светилки.
8. Неразумните, пак, им рекоа на мудрите: ‚Дајте ни од вашето масло, зашто нашите светилки гаснат.‘
9. Мудрите им одговорија и рекоа: ‚Но, може да не ни стигне и нам и вам: подобро одете кај продавачите и купете си!‘
10. А кога тие отидоа да купат, пристигна младоженецот и приготвените влегоа со него на свадбата, и вратите се затворија.
11. Потоа дојдоа и другите девојки и викаа: ‚Господаре, господаре, отвори ни!‘
12. А тој им одговори и рече: ‚Вистина, ви велам: не ве познавам!‘
13. И така, бидете будни, зашто не го знаете ниту денот, ниту часот, кога ќе дојде Синот Човечки.“
14. „Зашто, Тој ќе постапи како човекот, кој тргнувајќи на пат, ги повика слугите свои и им го предаде својот имот;
15. и на едниот му даде пет таланти, на другиот два, на третиот еден, секому според способноста негова; и веднаш замина.
16. Оној што зеде пет таланти, отиде, ги употреби во работа и спечали други пет таланти;
17. и исто така и оној што зеде два таланта, спечали други два;
18. а оној, што доби еден талант, отиде и го закопа в земја и така ги сокри парите на својот господар.
19. По долго време дојде господарот на овие слуги и побара да му поднесат сметка.
20. И кога пристапи оној што беше примил пет таланти, донесе уште пет таланти и рече: ‚Господаре, ти ми предаде пет таланти; ете, со нив спечалив уште пет таланти.‘
21. Господарот негов му рече: ‚Убаво, добар и верен слуго! Во малку беше верен, над многу ќе те поставам; влези во радоста на својот господар!‘
22. Му пристапи и оној што беше примил два таланта и рече: ‚Господаре, ти ми предаде два таланта, еве, со нив спечалив уште два таланта.‘