17. затоа кажи ни; што мислиш: треба ли да се дава данок на царот или не?“
18. Но Исус го проѕре лукавството нивно и рече: „Што Ме искушувате, лицемери?
19. Покажете Ми ја даночната пара.“ Тие Му донесоа еден денариј.
20. И им рече: „Чиј е овој лик и натпис?“
21. Тие одговорија: „На царот.“ Тогаш им рече: „Подајте го царевото на царот, а Божјото на Бога!“
22. И штом го чуја тоа, тие се восхитија и откако го оставија, си отидоа.
23. Во истиот ден пристапија кон Него и садукеите, кои велат дека нема воскресение, и Го прашаа,
24. говорејќи: „Учителе, Мојсеј рече: ‚Ако умре некој без деца, тогаш брат му нека ја земе жената негова и нека му подигне потомство на својот брат!‘
25. Кај нас имаше седуммина браќа; првиот се ожени и умре; па, бидејќи немаше пород, ја остави жената своја на брата си;
26. исто така направи и вториот, и третиот, сѐ до седмиот;
27. а по сите нив умре и жената.
28. При воскресението, на кого од седуммината ќе биде таа жена, бидејќи со сите живеела?“
29. Исус им одговори и рече: „Се лажете, зашто не ги познавате Писмата, ниту силата Божја;
30. зашто при воскресението луѓето ниту се женат, ниту се мажат, туку се како ангели Божји на небото.
31. А за воскресението на мртвите, не сте ли читале што ви рекол Бог, велејќи:
32. ‚Јас сум Бог Авраамов, Бог Исаков и Бог Јаковов.‘ Бог не е Бог на мртвите, туку на живите.“
33. И народот, слушајќи го тоа, се восхитуваше на Неговата наука.
34. Кога фарисеите слушнаа дека ги замолчи садукеите, се собраа заедно.
35. И еден од нив, законик, искушувајќи Го, запраша и рече:
36. „Учителе, која заповед е најголема во Законот?“