35. Но, лозарите, ги фатија неговите слуги, едниот го претепаа, другиот го убија, а третиот со камења го засипаа.
36. Тој повторно испрати други слуги, повеќе од првите; но и со нив постапија исто.
37. Најпосле го испрати кај нив својот син, велејќи: ‚Ќе се засрамат од син ми.‘
38. Но лозарите, штом го видоа син му, си рекоа меѓу себе: ‚Овој е наследникот; ајде да го убиеме и да го присвоиме наследството негово.‘
39. Па, го фатија, го изведоа надвор од лозјето и го убија.
40. Кога ќе дојде господарот на лозјето, што ќе им направи на тие лозари?“
41. Му одговорија: „Злосторниците жестоко ќе ги погуби, а лозјето ќе го даде на други лозари што ќе му ги даваат плодовите навреме.“
42. А Исус им рече: „Зар никогаш не сте читале во Писмата: ‚Каменот што го отфрлија ѕидарите, стана камен темелник: тоа е од Господ и чудесно е во очите наши.‘
43. Затоа ви велам дека царството Божјо ќе биде земено од вас и ќе се даде на народ што ги принесува неговите плодови.
44. И кој падне врз тој камен, ќе се разбие; а врз кого тој ќе падне, ќе го здроби.“
45. И слушајќи ги Неговите параболи, првосвештениците и фарисеите разбраа дека говори за нив,
46. па настојуваа да Го фатат; но се плашеа од народот, зашто Го сметаа за пророк.