6. Штом Го виде Исуса оддалеку, притрча и Му се поклони.
7. Па, како извика со силен глас, рече: „Што имаш, Ти, со мене, Исусе, Сине на Севишниот Бог? Те заколнувам во Бога, не мачи ме!“
8. Зашто му беше рекол: „Духу нечист, излези од човекот!“
9. И го праша: „Како те викаат?“ А тој одговори и рече: „Легија ми е името, зашто сме многу.“
10. И многу Го молеа да не ги брка од тој крај.
11. А таму, по ридот, пасеше големо крдо свињи.
12. И Го молеа сите демони и велеа: „Прати нѐ во свињине, да влеземе во нив.“
13. И Исус веднаш им дозволи. Откако излегоа, нечистите духови влегоа во свињите, и јурна крдото по стрмнината во морето, а беа околу две илјади; и се издавија во морето.
14. А оние, што ги пасеа свињите, побегнаа и известија во градот и по селата. И излегоа луѓето да видат што станало.
15. И дојдоа кај Исус, и го видоа бесомачниот во кого имаше легија, како седи облечен и со здрав ум; и се уплашија.
16. А оние, кои беа виделе, раскажуваа што стана со бесомачниот и со свињите.
17. И почнаа да Го молат да си оди од нивните краишта.
18. А кога влезе во коработ, оној, што беше бесомачен, Го помоли да биде со Него.
19. Исус не му дозволи, но му рече: „Оди дома кај своите, па раскажи им што стори Господ за тебе и како те помилува.“
20. Си отиде, и почна да раскажува по Десеттоградието што му направи Исус. И сите се чудеа.
21. А кога премина Исус со коработ пак на другата страна, кај Него се собра многу народ. И беше покрај морето.
22. И ете, дојде еден од старешините на синагогата, по име Јаир; па, штом Го виде, падна пред нозете Негови
23. и усрдно Го молеше многу, говорејќи: „Ќерка ми е на умирање; дојди и положи ги рацете над неа, за да оздрави и биде жива!“