5. и секогаш, ноќе и дење, тој беше во гробовите и по ридиштата, викаше и се удираше со камења.
6. Штом Го виде Исуса оддалеку, притрча и Му се поклони.
7. Па, како извика со силен глас, рече: „Што имаш, Ти, со мене, Исусе, Сине на Севишниот Бог? Те заколнувам во Бога, не мачи ме!“
8. Зашто му беше рекол: „Духу нечист, излези од човекот!“