Марко 4:5-12 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (MK2006D)

5. Друго падна на каменито место, ка­де што немаше многу земја, и набргу изникна, зашто земјата не беше дла­бо­ка;

6. а кога изгреа сонцето, тоа свена, па бидејќи немаше корен, се исуши.

7. Некое падна на трње; и израсна тр­њето, го задуши и не даде плод.

8. А друго падна на добра земја и поч­на да дава плод, што израсна и узреа; и принесе: кое триесет, кое шеесет, кое сто.“

9. И им рече: „Кој има уши да слуша, нека чуе!“

10. А кога остана Сам, оние што беа околу Него, заедно со дванаесетмината, Го прашаа за параболата.

11. И им кажа: „Вам ви е дадено да ја знаете тајната на царството Божјо, а на оние, надворешните, сѐ е во параболи,

12. за да гледаат со очи и да не видат; да слушаат со уши и да не разбираат; за да не би се обратиле некогаш, па да им се простат гревовите.“

Марко 4