27. па спие, и станува ноќе и дење; а како никнува и како расте семето, тој не знае.
28. Зашто земјата сама од себе донесува плод, најнапред стебленце, па клас, а потоа и полно зрно во класот.
29. А кога ќе узрее плодот, веднаш испраќа срп, зашто дошло времето за жетва.“
30. И говореше: „Со што да го споредиме царството Божјо или со каква парабола да го прикажеме?
31. Тоа е како синапово зрно, кое, кога се сее в земја, е помало од сите земни семиња;
32. а кога ќе се посее, израснува и станува поголемо од сите зеленчуци, и пушта големи гранки, така што под неговата сенка можат да се вгнездат птиците небески.“
33. И со многу такви параболи им го проповедаше словото, колку што можеа да слушаат.
34. И без параболи не им говореше, а на учениците Свои насамо сѐ им објаснуваше.
35. Тој ден вечерта им рече: „Да минеме на спротивната страна!“