21. И кога чуја Неговите, отидоа да Го приберат, зашто се говореше дека не бил на Себеси.
22. А книжниците, што беа слегнале од Ерусалим, велеа дека во Него е Велзевул и дека демоните ги истерува со силата на заповедникот на демоните.
23. И кога ги повика, им говореше во параболи: „Како може сатаната да изгонува сатана?
24. Ако едно царство се раздели самото против себе, тоа царство не може да се одржи;
25. и, ако еден дом се раздели самиот против себе, тој дом не може да опстане;
26. ако и сатаната се дигнал против себеси, и се разделил, не ќе може да се одржи, но му дошол крајот.
27. Никој не може, кога ќе влезе во куќата на силен човек, да му ја ограби покуќнината, ако најнапред не го врзе силниот; и тогаш ќе му ја земе покуќнината.
28. Вистина, ви велам: на човечките синови ќе им се простат сите гревови и хули, колку и да хулат;
29. но, кој похули на Светиот Дух, нему нема да му се прости никогаш, а ќе биде виновен пред вечниот суд.“
30. Зашто велеа: „Нечист дух има во Него.“
31. И дојдоа мајка Му и браќата Негови, па, стоејќи надвор, порачаа да Го викнат.
32. А околу Него седеше народ, и Му рекоа: „Ете, мајка Ти и браќата Твои, и сестрите Твои, надвор се и Те бараат.“
33. А Тој им одговори, велејќи: „Која е Мојата мајка и кои се браќата Мои?“
34. Па, упатувајќи поглед кон оние што седеа околу Него, рече: „Еве ги Мојата мајка и Моите браќа.