9. Што ќе направи, пак, господарот на лозјето? Ќе дојде и ќе ги погуби лозарите, а лозјето ќе го даде на други.
10. Зар не сте го читале ова во Писмото: ‚Каменот, што го отфрлија ѕидарите, стана камен темелник.‘
11. Од Господ е тоа, и чудесно е во очите наши.“
12. И сакаа да Го фатат, но се уплашија од народот, зашто разбраа дека за нив ја кажа параболата па откако Го оставија, и си отидоа.
13. А пратија кај Него некои од фарисеите и од Иродовците, за да Го фатат на збор.
14. Тие дојдоа и Му рекоа: „Учителе, знаеме дека си вистинит и дека не се плашиш од никого, зашто не гледаш кој е кој, туку вистински поучуваш за патот Божји. Треба ли да му се дава данок на царот или не? Да даваме ли, или да не даваме?“
15. А Тој, знаејќи ја нивната лицемерност, им рече: „Зошто ме искушувате? Донесете ми еден денариј да го видам!“
16. И тие донесоа. Па им рече: „Чиј е овој лик и натпис?“ Му рекоа: „На царот.“
17. Тогаш Исус им одговори и рече: „Подајте го царевото на царот, а Божјото на Бога!“ И тие Му се восхитуваа.
18. Дојдоа кај Него и садукеите, кои велат дека нема воскресение, па Го прашаа, говорејќи:
19. „Учителе, Мојсеј ни напиша: ‚Ако некому умре братот и остави жена, а деца не остави, тогаш брат му нека ја земе жената негова и нека го подигне потомството на својот брат.‘
20. Беа седуммина браќа: првиот зеде жена и кога умре, не остави пород.
21. Неа ја зеде вториот, и умре, но и тој не остави пород; исто така и третиот.
22. Ја зедоа сите седуммина, и не оставија пород. По нив умре и жената.
23. При воскресението, пак, кога ќе воскреснат, на кого од нив таа ќе биде жена? Зашто седуммина ја имаа како жена.“