1. И почна да им говори во параболи: „Еден човек насади лозје и го загради со ограда, па ископа бунар и соѕида кула; и им го предаде на лозарите, и си отиде.
2. А кога дојде времето, испрати кај лозарите слуга, за да го прибере од нив родот на лозјето.
3. Но тие го фатија слугата, го натепаа и го испратија со празни раце.
4. И пак испрати кај нив друг слуга; и го нападнаа со камења и му ја расцепија главата, па го пратија посрамен.
5. Испрати и друг; него, пак го убија; и мнозина други, едните ги натепаа, другите ги убија.
6. А имаше уште еден син, кој му беше возљубен; па, го испрати најпосле него кај нив, велејќи: ‚Ќе се засрамат од сина ми.‘
7. Но лозарите си рекоа меѓу себе: ‚Овој е наследникот! Ајде да го убиеме и наследството ќе биде наше!‘
8. И го фатија, го убија и го исфрлија надвор од лозјето.
9. Што ќе направи, пак, господарот на лозјето? Ќе дојде и ќе ги погуби лозарите, а лозјето ќе го даде на други.
10. Зар не сте го читале ова во Писмото: ‚Каменот, што го отфрлија ѕидарите, стана камен темелник.‘
11. Од Господ е тоа, и чудесно е во очите наши.“