46. И им дојде мисла: кој од нив е најголем.
47. А Исус, знаејќи ја мислата на нивните срца, зеде едно дете и го постави покрај Себе,
48. па им рече: „Кој го прима ова дете во Мое име, Мене Ме прима; а кој Ме прима Мене, го прима Оној што Ме пратил; зашто кој е најмал меѓу вас, тој е голем.“
49. Проговори Јован и рече: „Учителе, видовме еден човек, кој во Твое име истерува демони, па му забранивме, бидејќи не оди со нас.“
50. Исус му рече: „Не забранувајте му! Зашто, кој не е против вас, тој е со вас.“
51. А кога се навршуваа деновите на неговото воздигнување, Тој одлучи да тргне на пат за Ерусалим;
52. и испрати пред себе гласници; тие отидоа и влегоа во едно самарјанско село да подготват за Него.
53. Но не Го примија, зашто имаше изглед на патник што оди во Ерусалим.
54. Кога го видоа тоа учениците Негови, Јаков и Јован, рекоа: „Господи, сакаш ли да кажеме да падне оган од небото и да ги истреби, како што направи и Илија?“
55. Но Тој се сврте кон нив и ги укори и рече: „Не знаете од каков дух сте вие,
56. зашто Синот Човечки дојде, не да погубува човечки души, туку да ги спаси.“ И отидоа во друго село.
57. А додека тие патуваа, некој Му рече: „Господи, ќе врвам по Тебе каде и да одиш.“
58. Исус му рече: „Лисиците имаат легла и птиците небески гнезда, а Синот Човечки нема каде глава да потслони.“
59. На друг, пак, му рече: „Врви по мене!“ А тој одговори: „Господи, допушти најнапред да отидам да го погребам татко ми!“
60. Но Исус му рече: „Остави ги мртвите да ги закопуваат своите мртовци, а ти оди и разгласувај го царството Божјо!“
61. Потоа некој друг Му рече: „Господи, ќе одам по Тебе, но дозволи ми најнапред да се простам со своите домашни.“