Лука 7:9-20 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (MK2006D)

9. Штом го слушна тоа, Исус се зачуди и кога се заврте кон народот, што врвеше по Него, рече: „Ви велам, ниту во Израил не најдов толкава вера!“

10. А кога испратените се вратија, го најдоа болниот слуга здрав.

11. Потоа отиде во градот наречен Наин; и со Него одеа Неговите ученици и многу народ.

12. А кога се приближи до градската порта, ете, изнесуваа мртовец, единствен син на мајка си, а таа беше вдовица; и многу народ од градот одеше со неа.

13. Штом ја виде Господ, се сожали на неа, па ѝ рече: „Не плачи!“

14. И кога прстапи, се допре до носилото; носачите застанаа, а Тој рече: „Момче, тебе ти велам, стани!“

15. Мртовецот се подигна и седна, па почна да зборува; и Тој го предаде на мајка му.

16. И страв ги обзеде сите, и Го славеа Бога и велеа: „Голем пророк се јави меѓу нас“ и „Бог го посети Својот народ.“

17. И се разнесе овој глас за Него по цела Јудеја и по целата околина.

18. И му соопштија на Јован учениците негови за сето тоа.

19. Јован, пак, повика двајца од своите ученици и ги испрати кај Исус, говорејќи: „Ти ли си Оној што треба да дојде, или друг да чекаме?“

20. И кога дојдоа кај него, тие луѓе Му рекоа: „Јован Крстителот нѐ прати кај Тебе, велејќи: ‚Ти ли си Оној што треба да дојде, или друг да чекаме?‘“

Лука 7