18. Секој што ќе падне врз тој камен, ќе се разбие; а врз кого тој ќе падне, ќе го здроби.“
19. И во тој час првосвештениците и книжниците сакаа да стават рака на Него, но се плашеа од народот; зашто сфатија дека за нив ја кажа оваа парабола.
20. И дебнејќи Го, испратија и лукави луѓе, кои се преправаа дека се праведни, за да Го фатат во некој збор и да можат да Го предадат на началството и на власта управникова.
21. И Го прашаа, велејќи: „Учителе, знаеме дека право зборуваш и учиш, и не гледаш кој е кој, туку вистински поучуваш за патот Божји;
22. Позволено ли ни е да му даваме данок на царот или не?“
23. А Тој го разбра нивното лукавство и им рече: „Зошто Ме искушувате?
24. Покажете ми еден денариј: Чија слика и натпис стои таму?“ Тие одговорија: „На царот.“