7. Го роди својот Син првенец, Го пови и Го положи во јасли, зашто за нив немаше место во гостилницата.
8. Во тој крај имаше пастири, кои престојуваа во полето и чуваа стража ноќе кај своето стадо.
9. И ете, ангел Господов застана меѓу нив и славата Господова ги осветли; и се уплашија многу.
10. А ангелот им рече: „Не плашете се! Еве, ви навестувам голема радост, која ќе биде за сите луѓе;
11. зашто денеска ви се роди во градот Давидов Спасител, Кој е Христос Господ;
12. Ова ќе ви биде знак: ќе најдете повиен Младенец, кој лежи во јасли.“
13. И одеднаш со ангелот се јави многубројно небесно воинство, кое Го славеше Бога, велејќи:
14. „Слава на Бога во висините, а на земјата мир, меѓу луѓето добра волја!“
15. Кога си отидоа ангелите од нив на небо, пастирите си рекоа меѓу себе: „Да појдеме во Витлеем и да го видиме тоа што се случило, што ни го соопшти Господ.“
16. И дојдоа брзо и ги најдоа Марија и Јосиф со Младенецот кој лежеше во јасли.
17. А штом го видоа, соопштија за сѐ што им беше речено за Тоа Дете.
18. И сите што слушаа се восхитуваа на она што им го говореа пастирите.
19. А Марија ги зачува сите тие зборови, сложувајќи ги во срцето свое.
20. И се вратија пастирите, славејќи Го и фалејќи Го Бога за сѐ она што чуја и видоа, како што им беше речено.
21. А кога се навршија осум дена и Детето требаше да Го обрезат, Му дадоа име Исус, како што беше наречено од ангелот уште пред да биде зачнат во утробата.
22. И кога се навршија деновите за нивното очистување, според законот на Мојсеј, Го донесоа во Ерусалим за да Го претстават пред Господ,