14. Ви велам: тој си отиде дома повеќе оправдан, отколку оној, зашто секој што самиот себе се возвишува, ќе биде понизен, а кој се понизува себе самиот, ќе биде возвишен.“
15. Кај Него донесуваа и мали деца за да ги допре; а учениците, штом ќе видеа, им забрануваа.
16. Но тогаш Исус ги повика и им рече: „Оставете ги децата да доаѓаат кај Мене, и не ги спречувајте, зашто на таквите е царството Божјо!
17. Вистина ви велам: кој нема да го прими царството Божјо како дете, тој нема да влезе во него.“
18. И Го праша еден управник, велејќи: „Учителе добар, што да направам за да наследам живот вечен?“
19. А Исус му рече: „Зошто Ме нарекуваш добар? Никој не е добар, освен Единиот Бог.
20. Ги знаеш заповедите: не прави прељуба, не убивај, не кради, не сведочи лажно, почитувај ги татко си и мајка си.“
21. А тој рече: „Сето тоа сум го запазил уште од младоста своја.“
22. Штом го слушна тоа, Исус, му рече: „Уште едно само ти недостасува: продај сѐ што имаш и раздај го на сиромаси, и ќе имаш ризница на небото; потоа дојди и врви по Мене!“
23. А тој, кога го слушна тоа, многу се нажали, зашто беше многу богат.
24. Штом виде дека тој се растажи, Исус рече: „Колку е тешко во царството Божјо да влезат оние што имаат богатство!
25. Полесно ѝ е на камила да мине низ иглени уши, отколку богат да влезе во царството Божјо.“
26. Оние што го чуја тоа, рекоа: „Тогаш кој може да се спаси?“