Лука 17:2-10 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (MK2006D)

2. за него би било подобро да му обесат воденички камен на вратот и да го фрлат в море, отколку да соблазни еден од овие помали.

3. Внимавајте на себе. Ако згреши против тебе братот твој, укори го, и ако се покае – прости му.

4. И ако седумпати на ден згреши против тебе и седумпати на ден дојде и ти рече: ‚Се каам‘ – прости му.“

5. И Му рекоа апостолите на Господа: „Засили ни ја верата!“

6. А Господ им рече: „Кога би имале вера колку синаповото зрно и ѝ речете на онаа црница: ‚Откорни се и пресади се в море!‘ – таа би ве послушала.

7. Кој од вас, кога ќе се врати од поле неговиот слуга, кој орал или чувал овци, веднаш ќе му рече: ‚Дојди бргу и седни на трпеза!‘

8. Нема ли да му каже: ‚Приготви ми да вечерам, препаши се и служи ме додека јадам и пијам, а потоа ти јади и пиј!‘

9. Зар ќе му благодари на тој слуга што ја исполнил неговата заповед? Мислам, не.

10. Па така и вие, откако ќе исполните сѐ што ви е заповедано, речете: ‚Ние сме слуги бесполезни, зашто го извршивме она што бевме должни да го извршиме.‘“

Лука 17