20. и ете, ти ќе онемиш и не ќе можеш да говориш до оној ден кога ќе се случи тоа, затоа што не им поверува на моите зборови, што ќе се исполнат во свое време.“
21. Народот го чекаше Захарија и се чудеше зошто се забави во храмот.
22. А кога излезе, не можеше да зборува со нив; и така разбраа дека имал видение во храмот. Тој им објаснуваше со знаци, но остануваше нем.
23. И штом изминаа деновите на неговата служба, тој се врати дома.
24. По тоа време зачна неговата жена Елисавета и таеше пет месеци, велејќи:
25. „Така ми направи Господ во деновите кога погледна на мене за да го симне срамот од мене меѓу луѓето.“
26. А во шестиот месец беше испратен од Бога ангелот Гаврил во галилејскиот град, по име Назарет,
27. кај една девојка. Таа беше свршена за маж по име Јосиф, од домот Давидов; а името на девојката ѝ беше Марија.
28. И кога влезе ангелот кај неа, рече: „Радувај се, благодатна! Господ е со тебе! Благословена си ти меѓу жените!“
29. А таа, штом го виде, се вознемири од зборовите негови и размислуваше што значи тој поздрав.
30. И ѝ рече ангелот: „Не плаши се, Марија, зашто си нашла благодат во Бога;
31. и ете, ти ќе зачнеш во утробата и ќе родиш Син, и ќе Го наречеш со името Исус.
32. Тој ќе биде голем и ќе се нарече Син на Севишниот; и ќе Му го даде Господ Бог престолот на Неговиот татко Давид;
33. и ќе царува над домот Јаковов засекогаш, и царството Негово нема да има крај.“
34. А Марија му рече на ангелот: „Како ќе биде тоа кога јас не знам за маж?“
35. Ангелот ѝ одговори и рече: „Светиот Дух ќе слезе на тебе и силата на Севишниот ќе те осени; па затоа и роденото ќе биде свето и ќе се нарече Син Божји.
36. Ете и Елисавета, твојата роднина, за која велат дека е неротка, и таа зачна син во староста своја; нејзе ѝ е веќе шести месец;